نمایشگاه ها

لوگو
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
Majid-shah-hoseini

یادداشت سید عبدالرضا قریشی زاده در سوگ مجید شاه حسینی -اخبار-نمایشگاه

در سینه های مردم عاشق مزار اوست

کفی بالموت واعظا
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد وقت وداع یاران
امروز سه شنبه دوم اردیهشت ماه پیکر بی جان همکار ارجمند و دوست ِجان آقای مهندس مجید شاه حسینی با بدرقه گلبانگ اذان ظهر در خانه ابدیش آرام گرفت .
بزرگمردی که سرمایه ی اصلی زندگیش نام نیکی بود که بر سر زبانها ست ؛ امروز همه دوستان و آشنایان دور و نزدیک ناباورانه داغدار وجودِ نازنین آن گرامی مردی بودند که سالها سایه ی لطفش را بر سر داشتند و جملگی با دیدگانی اشکبار خاطرات شیرین سفر و حضر با ایشان را مرور می کردند.شمار زیادی از دوستان برون سازمانی با همکاران دفتر همدردی کردند و همگی میگفتند با شنیدن خبر حالمان منقلب شده است .
در طول مدت بیش از دو دهه همراهی و افتخار همکاری مستقیم با ایشان من خود خاطرات زیادی را بیاد دارم اما کم نیستند کارهای مخلصانه علی وار و بی ریای آن نیکمرد که بر من و بسیاری از دوستان پوشیده مانده است .از دستگیری های پنهانی نیازمندان تا مساعدتهای خاموش همکاران و …
مهندس مجید شاه حسینی از جنس آدمهای شریفی بود که گلِ وجودش را با شرافت ،کرامت ،نجابت و قناعت سرشته بودند ؛بزرگ زاده ی که اندوخته ی مالی چندانی نداشت اما کریم بود ودریا دل و صاحب سینه ای به پهنای فلک ؛او با محبت صادقانه ، احترام و ادب سرشارش و متانت رفتارش سرمایه عظیم اجتماعی اندوخته بود و از این حیث انسانی ثروتمند بود و همواره برای شخص من سمبل این مصرع زیبا که ادب مرد به ز دولت اوست !
مهندس مجید علیرغم جثه کوچک و ضعف جسمانی صاحب نفس مطمئنه بود ، دارای روحی سترگ بود و در مقابل پیشنهادات وسوسه انگیز و لقمه های شبهه ناک پهلوانی زورمند بود و در عرصه جهاد بسیار نیرومند بود و همه این مقاومت را نتیجه تربیت خانوادگی و سبک زندگی پدر بزرگوارش می دانست ؛بارها بگوش خود شنیدم که می گفت من روی پای خودم هستم ، به هیچ کس وابسته نیستم و پله های ترقی اداری را گام به گام و به پای لیاقت و کفایت خود در نوردیده بود ؛
او پدر دوفرزند صلبی بود اما برای بسیاری از همکاران پدری کرد و سایه ی مهرش بر سرشان بود ؛تنها یک برادر داشت اما برای خیلی از ما برادری کرد بی آنکه با کسی صیغه اخوت خوانده باشد .
دغدغه او همه بودند جز خودش همیشه ناچیز ترین سهم را برای خود می خواست ؛شاید راز بزرگ وجهه کارزیماتیک او همین سلوک عارفانه ش بود ؛ و در نهایت اینکه این همه ذکر جمیل و محبوبیت رشک برانگیز و غبطه انگیز او پدیده ای نادر و شگفت بود .
سربلند زیست ،سرفراز بالید و مهر فروزان وجودش در اوج به خاموشی گرایید .?
عاش سعیدا و مات سعیدا
برای نشانی آرامگاه ابدیش از خواجه شیراز مدد می گیرم که فرمود :
بعد از وفات تربت ما در زمین مجوی
در سینه های مردم عاشق مزار ماست .
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد .???