صنعت پلاستیک به دلیل وجود منابع نفت و گاز و پتروشیمی در ایران دارای مزیت نسبی است و یکی از مباحث تجارت جهانی و دهکده جهانی که به آن اشاره می شود نیز همین است که می‌گویند به سمت تولید محصولی بروید که مزیت نسبی داشته باشد.
به گزارش نشریه اقتصاد و نمایشگاهعبدالرزاق کیانی،کارشناس ارشد مدیریت اجرایی از دانشکده صنایع دانشگاه علم و صنعت است. موضوع پایان نامه وی، توسعه راهکارهای مدیریتی برای افزایش اثربخشی عملکرد صنایع بخش خصوصی در صنعت پلاستیک بود که با نمره 19.5 فارغ‌التحصیل ممتاز دانشگاه شد. وی کارش را با مدیریت انجمن صنایع همگن پلاستیک استان تهران آغاز کرد و اکنون در کارنامه اش 20 سال فعالیت و تلاش در رده‌های بالای مدیریتی در صنعت پلاستیک به چشم می‌خورد.
کیانی صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه مدیریت نوین و وبسایت خبری ایرانیان پلاست نیز می باشد که تنها نشریه مدیریتی در صنعت پلاستیک است. وی در حال حاضر در اجابت خواسته دوستان و بزرگان صنعت پلاستیک نامزد عضویت در هیات مدیره اتحادیه پلاستیک تهران شده است که یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های صنعت پلاستیک در ایران محسوب می‌شود. به همین منظور و نیز مناسب برگزاری سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی ایران پلاست بر آن شدیم تا با وی گفتگویی انجام دهیم.
مختصری از فعالیت های اتحادیه پلاستیک تهران برایمان بگویید.
اتحادیه پلاستیک، تشکلی نیمه خصوصی و نیمه دولتی است که به لحاظ قدرت اجرایی می‌تواند تمام مسائلی را که مربوط به صنعت پلاستیک ایران است، پوشش دهد. یکی از کارهایش صدور مجوز برای فعالان صنعت چه تولیدکننده‌ها و چه توزیع‌کننده‌ها است. بحث‌های مربوط به کمیسیون مالیاتی و مسائل وزارت کار نیز از مواردی است که اتحادیه می‌تواند برای حل و فصل آنها اقدام کند.
هدف از تشکیل شورای مرکزی تشکل های صنایع پلاستیک چیست؟
شورای مرکزی تقریبا یک سال است که تاسیس شده و در واقع انجمن‌ها و تعاونی‌ها و اتحادیه‌های مربوط به پلاستیک را که حدود 14 تشکل هستند، زیر یک پرچم با عنوان شورای مرکزی جمع کرده است که در این شورا قرار است اهداف مشترک فعالان در صنعت پلاستیک با حمایت همدیگر پیش رود. در واقع قرار است همه انجمن‌ها، تعاونی‌ها و اتحادیه‌ها زیر یک پرچم حرکت کنند تا بتوانند قدرتمندتر از پیش گام بردارند و به نوعی هدف از تشکیل این شورا همدلی و ایجاد همفکری بوده که تشکل‌های صنعت پلاستیک را به هم نزدیک کند که من به عنوان دبیرکل آن شورا توسط تشکل‌ها انتخاب شده‌ام.
در حال حاضر وضعیت صنعت پلاستیک در کشور به چه صورت است؟
صنعت پلاستیک به دلیل وجود منابع نفت و گاز و پتروشیمی در ایران دارای مزیت نسبی است و یکی از مباحث تجارت جهانی و دهکده جهانی که به آن اشاره می شود نیز همین است که می‌گویند به سمت تولید محصولی بروید که مزیت نسبی داشته باشد. صنعت پلاستیک این پتانسیل را دارد که مسئولان و مدیران ما بتوانند از این فرصت بهره‌برداری صحیح و کاربردی داشته باشند. در حال حاضر متاسفانه این صنعت نیز مانند بقیه صنایع چه از نظر تعدیل نیرو و چه از نظر رکود و تعطیلی شرکت‌ها، مقداری ریزش و افت داشته است ولی این ظرفیت وجود دارد که بتوان از این بحران بیرون آمد. جایگاه این صنعت می‌تواند با تدبیر دست اندرکاران ارتقا پیدا کرده و ارزش افزوده و اشتغال‌زایی بالایی برای جامعه داشته باشد تا بتوانیم این صنعت را بهتر و قوی‌تر معرفی کنیم و حمایت‌های مسئولان را در بحث تعرفه‌های گمرکی، صادراتی، وارداتی و حمایتی جلب کنیم و با نگاه ویژه به این صنعت، به جایگاه مطلوبی دست یابیم.
این صنعت با چه معضلاتی روبروست؟
یکی از معضلاتی که این صنعت با آن درگیر است، بحث تامین و توزیع مواد اولیه پلیمر و پلاستیک است که متاسفانه به دلیل نظارت‌های غلط این روند درست و هدفمند انجام نمی‌شود و تولیدکننده درگیر مسائلی چون بیمه، دارایی، شهرداری و دخالت ارگان‌های مختلفی است که هر کدام به نوعی برای تولیدکنندگان مشکل می‌آفرینند. تولیدکنندگان ریشه دارند، نمی توانند سریع جابجا شوند و مانند دلال‌ها نیستند که سریع خود را با مدل‌های مختلف بپوشانند. تولیدکنندگان به خاطر عدم نظارت‌های صحیح دچار مشکل هستند و یک تولیدکننده به سختی حرکت می‌کند و همیشه هم گفته‌اند که قلب هر کشوری تولید آن کشور است. اگر این تولید خوب کار کند، قلب آن کشور خون را به خوبی پمپاژ می‌کند و بقیه اعضای آن نیز می‌توانند سالم تر و بهتر کار کنند و رشد کنند.
تحریمها چه آسیبی به صنعت پلاستیک وارد کرده است؟
یکی از شدیدترین معضلات تحریمها بحث تبادلات مالی به خاطر تحریم‌های بانکی است که صادرکنندگان ما مدام درگیر این هستند که چطور پولشان برگردد و مبحث دیگر اینکه خیلی از کشورهای دیگر با ایران کار نمی‌کنند و اگر بخواهند کار کنند خیلی کوچک هستند و تمایلی به ارتباط گرفتن با ایران ندارند، چون در ارتباط با ایران به دلیل تحریم‌هایی که وجود دارد در بحث تبادلات تجاری بازارهای دیگر را از دست خواهند داد. این برای ایران ضعف بزرگی است، چرا که بازارهای خوبی در اطرافمان داریم مانند عراق، ارمنستان و کشورهای CIS. این فضا برای ترکیه ایجاد شد که نه نفت، گاز و نه پتروشیمی دارد و خیلی راحت توانست جای ایران را بگیرد و به آن کشورها نفوذ کند و من به جرات می‌گویم اگر جریان امور به همین ترتیب پیش برود، تا 4-5 سال دیگر همان صادراتی که به ارمنستان، گرجستان و کشور عراق و… داریم را هم از دست خواهیم داد.
در صنعت پلاستیک کدام کشور حرف اول را می‌زند؟
چین در صنایع حرف اول را می‌زند. به خاطر قوانین درستی که دارند. مواد اولیه و محصولات ما بعضی مواقع خیلی ارزانتر از تولید کننده‌های داخلی به دست چین می‌رسد، این سیاست‌گذاری باید اصلاح شود و با دید دیگری به آن نگاه شود که تولید کنندگان ما در اولویت قرار داشته باشند، باید نیازشان تامین شود و به دردشان رسیدگی شود. حرف و شعار زیاد است ولی در عمل واحدهای تولیدی با معضلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
چه پیشنهادها و راهکارهایی برای بهبود وضعیت صنعت و مشکلاتی که وجود دارد، ارائه می دهید؟
اگر مسئولان و همکاران نگاه مدیریتی و شایسته سالاری برای انتخاب مدیران داشته باشند و مدیرانی که شایسته آن کار هستند، به کار گمارده شوند، تمام مسائل و مشکلات صنعت حل می‌شود. متاسفانه می‌بینیم مدیرانی در راس کار قرار می‌گیرند که اصلا با واژه مدیریت آشنایی ندارند و فقط بر اثر روابط در آن جایگاه قرار گرفته‌اند.
به لحاظ صنفی به تولیدکننده‌های این صنعت چه پیامی می‌دهید؟
پیشنهادم به همه اعضا این است که در انتخاب افراد مطالعه و آگاهی داشته باشند و در برگزیدن افراد دقت کنند. اینکه با چشم و گوش بسته رای دهیم، همین چیزی می‌شود که می‌بینیم. پیشنهادم این است که دوستان یک روز انتخابات وقت بگذارند و مطالعه کنند و پای صندوق بیایند و افرادی که فکر می‌کنند بر اساس اطلاعات خودشان و دوستانی که به آنها اعتماد دارند و می‌توانند اطلاعات دقیقی در اختیارشان قرار دهند، افراد اصلح را انتخاب کنند.
توانمندی‌ها و قابلیت‌های بخش خصوصی در صنعت پلاستیک به چه صورت است؟ چند درصد صنعت پلاستیک ما خصوصی است؟
طبق اصل 44 قانون اساسی باید بحث خصوصی‌سازی خیلی قوی‌تر و بهتر از این فضایی که داریم جلو می‌رفت ولی متاسفانه با واژه «خصولتی» بیشتر آشنا هستیم. یعنی اگر بنگاهی خصوصی‌سازی شده، از همان بخش دولتی آمده‌اند و در فضای سالمی به بخش خصوصی واگذار نشده‌اند. همیشه گفته‌ام که اگر مدیریت اصلاح شود و مدیران اجرایی خوبی انتخاب شوند، خیلی از این مسائل و معضلات بیکاری و فساد حل می‌شود.
انتظارتان از دولت به عنوان یک قانونگذار در صنعت پلاستیک چیست؟
اغلب تولیدکنندگان می‌گویند حمایت دولت را نمی‌خواهیم؛ فقط چوب لای چرخمان نگذارند. یعنی اگر دولت بگذارد، تولیدکنندگان خیلی بهتر و توانمندتر کار می‌کنند. تولیدکننده نباید با بیمه، دارایی و مالیات درگیر باشد. این همه استرس‌هایی که به تولیدکننده‌ها وارد می شود و بگیر و ببندهایی که ایجاد می‌شود و رشوه‌هایی که رد و بدل می‌شود همه به دلیل ضعف مدیریت و ضعف سیستم است. وگرنه شما همین مسیر را مثل بقیه کشورها حرکت کنید و هر کس بر اساس تولید و توانایی اش به طور قانونی مالیاتش را بپردازد، دیگر مشکلی پیش نمی‌آید. ولی وقتی از این فضای واقعی و قانونی بیرون می‌آیید، می‌بینید کسانی که باید مالیات بدهند، نمی‌دهند و کسانی که نباید بدهند خیلی بیشتر از آن چیزی که هست، می‌دهند.
نظرتان راجع به نمایشگاه ایران‌پلاست چیست و این نمایشگاه چه تاثیری در بهره‌وری صنعت پلاستیک درکشور دارد؟
امسال سیزدهمین دوره نمایشگاه ایران پلاست برگزار می‌شود. تقریبا از اولین دوره درگیر این نمایشگاه بوده‌ام. همین نمایشگاه ایران پلاست خودش یکی از ضعف‌های مدیریت است و برگزاری آن باید به خود صنف و بخش خصوصی واگذار شود. ولی از این طرف هم می‌بینیم که به لحاظ صنفی و آمادگی همکاران هنوز بسترش فراهم نیست که صنف مسئولیتش را به عهده بگیرد.
در مورد انتخابات اتحادیه پلاستیک تهران چه صحبتی با همکاران‌تان دارید؟
تاکید دارم باتوجه به اینکه 21 مهرماه زمان انتخابات اتحادیه است و نشریه شما در زمان ایران پلاست در حال توزیع است و دوستان تخصصی ما در صنعت پلاستیک نشریه را می‌بینند، خواهشم این است که در آن زمان وقت بگذارند و برای آینده صنف و صنعتشان آگاهانه قدم بردارند. سعی کنند افرادی را انتخاب کنند که به دنبال دیدگاه‌های صنفی‌شان باشند و پیگیر امور و رفع مشکلات باشند. بی‌تفاوت نباشند و نگویند به ما ربطی ندارد، چرا که در آن صورت نتایجش همین می‌شود که اکنون هست. خواهشم از فعالان صنعت این است که در انتخابات حضور پیدا کنند و حتی اگر به یک نفر هم رای می‌دهند، بدهند. 3-4 هزار نفر عضو این اتحادیه هستند و حضورشان در انتخابات می‌تواند نشانگر عزم و اراده آنها برای تغییر مدیریت‌های ناکارآمد و آینده درخشان این صنعت باشد.
